Son kaşık

M – Doydum ben.
B – Sofraya yeni oturduk Mira, daha ağzına bir lokma bile koymadın, ne demek doydum?
M – O zaman ben doydum dedikten sonra dediğin son kaşığı yiyeyim sadece… olur mu?
B – (gluk) peki olur.
böyle işte… dün akşam bir kez daha annelik ayarlarımla oynandı.
Sahi neden o doydum dedikten sonra bir kaşık daha ye demek zorunda hissediyorum ki kendimi? Zor bu içindeki anne canavarına laf geçirmek.
Kolay gidenlerden bahsedeyim ben; bu hafta Ada’yı ufaktan ek gıdaya başlattık. Bir şeftalinin neredeyse çeyreğini damlasını ziyan etmeden yedi… Kaşığı görünce açıyor yavru ağzını, pazarlık falan yok… oh ne rahat…